نوشته شده توسط : حامد سیفی


انقلاب رنگی جین شارپ

  ش آن چه واضح است، با دقت در تعالیم 198 گانه و مقایسه آن با جمهوری اسلامی و دقت در تقلیدهای مضحك داخلی آن، عدم كارآیی این تعالیم برای سرنگون كردن جمهوری اسلامی است. اساساً تصور كارآیی این شیوه ها در جمهوری اسلامی فقط مخصوص عده محدودی می تواند باشد كه در توهم بوده و یا در دنیای مجازی ذهنی خود زندگی می كنند. بحمدالله جمهوری اسلامی علیرغم همه ضعف هایی كه برای یك كشور تازه استقلال یافته طبیعی به نظر می رسد، هم از نظر فرهنگ اجتماعی و عمومی و هم از نظر ساختار سیاسی و تشكیلاتی كاملاً مستحكم و آسیب ناپذیر است. البته ناگفته نماند این موارد قطعاً در برابر یك حكومت دیكتاتور كارآیی خواهد داشت و كشورهایی نظیر كشورهای عربی و آسیای میانه و جنوب شرق آسیا كه به طور سنتی به طور دیكتاتوری اداره می شوند، به شدت در برابر چنین آموزه هایی آسیب پذیرند.

 

بررسی تاریخچه و جزییات انقلاب مخملی یا كودتای نرم، مقاله مفصلی را می طلبد كه در جای خود بسیار جذاب خواهد بود ولی از آن جا كه این موضوع اكنون برای ایرانیان كاملاً ملموس شده است، پرداختن به مفاهیم پایه و مباحث نظری را به اهلش واگذاشته و به سراغ موردی و تطبیقی انقلاب های مخملی با رویدادهای اخیر كشور می رویم. با این حال مجبورم در ابتدا به این موضوع اشاره كنم كه انقلاب های نرم یا ساكت، شیوه ای برای مبارزه مسالمت آمیز است كه در مراكز آكادمیك و اندیشكده های غربی مخصوصاً امریكا به طور مبسوط مورد مطالعه قرار گرفته و در كشورهای گوناگونی نیز از جمله شوروی سابق و كشورهای تازه استقلال یافته از جمله گرجستان، اوكراین و قرقیزستان اجرا شده است.
نظریه پرداز اصلی این تفكر، آقای جین شارپ (Gene Sharp)، دكتر فلسفه و استاد علوم سیاسی چندین دانشگاه امریكا و عضو ارشد اندیشكده آلبرت اینشتین می باشد كه از اواسط قرن بیستم نظریه خود را تبیین و بسط داد و معروف ترین كتاب وی تحت عنوان «از دیكتاتوری تا دموكراسی» (From Dictatorship to Democracy)  است كه در سال 1993 یعنی حدود 16 سال پیش منتشر شده است.
این كتاب كه خلاصه ای از مبانی نظری و بیشتر با رویكردی عملی، آموزه های كودتای نرم را بیان می كند توسط موسسه آلبرت اینشتین به منظور استفاده «مبارزان راه دموكراسی» در رژیم های به زعم ایشان دیكتاتوری، به زبان های مختلف از جمله فارسی ترجمه شده و در دسترس كاربران اینترنتی قرار داده است !. این كتاب حدود 70 صفحه و شامل 10 فصل و یك پیوست می باشد كه عناوین فصل های آن به این شرح است:
فصل اول – مواجهه واقع بینانه با دیكتاتورها
فصل دوم- خطرات مذاكره
فصل سوم – قدرت از كجا می آید؟
فصل چهارم – دیكتاتوری ها ضعف هایی دارند
فصل پنجم – بكارگیری قدرت
فصل ششم – ضرورت برنامه ریزی استراتژیك
فصل هفتم – برنامه ریزی استراتژی
فصل هشتم – كاربرد مبارزه طلبی سیاسی
فصل نهم – فروپاشاندن دیكتاتور
فصل دهم – زیربنای دموكراسی پایدار
هر فصل چیزی بین دو تا 15 صفحه است كه در آن به طور كاملاً عملگرایانه مباحثی مطرح شده و آموزه های گوناگونی بیان شده است. این دستور العمل حقیقتاً بطور كارآمدی نگاشته شده و به نظر نمی رسد هیچ دیكتاتوری توان مقابله بدون زحمتی با آن داشته باشد. این كتاب به زبان های مختلفی از جمله: آمهاریك (اتیوپی)، عربی (كشورهای عرب زبان)، آذری، بلاروس، برمه، چین (برمه)، جینگ پاو (برمه)، كارن (برمه)، مون (برمه)، چینی (رسمی ساده)، چینی (رسمی تجاری)، انگلیسی، فارسی، اندونزیایی، خمری (كامبوج)، قرقیزی، پشتو، روسی، صربی، اسپانول (كشورهای امریكای لاتین)، اوكراینی، تبتی، تیگریگنا (اریتره)، ویتنام.
از همین ترجمه های رسمی می توان فهمید كه كشورهای هدف كاملاً مشخص هستند.
در پیوست كتاب 198 اقدام عملی پیشنهادی برای سرنگونی یك دیكتاتور شماره گذاری شده است. با مطالعه این موارد می توانیم پی ببریم كه عزیزان اصلاح طلب از 12 سال پیش تا كنون بر اساس چه دستور كاری پیش می رفتند و آن قدر جوانمرد نبودند كه لااقل منبع علمی و عملی اقدامات خود را فاش كنند. اكنون می توان بیش از هر وقت دیگر به صحت این ادعا پی برد كه گروهی از سیاستمداران داخلی نه به سیاستمدار بلكه به عنوان چریك سیاسی، اولاً جمهوری اسلامی و نظام ولایت فقیه را نظام دیكتاتوری فرض كرده و ثانیاً خود در سمت پیاده نظام ارتش های سیاسی امریكا، در پی سرنگونی جمهوری اسلامی بوده اند.
 

با هم تعالیم آقای جین شارپ را با نگاهی به تقلیدهای مضحك داخلی آن مرور می كنیم:

1. سخنرانی های عموم

سخنرانی های موسوی در خیابان ها

2. نامه های اعلام مخالفت یا اعلام حمایت
بیانیه های پی در پی موسوی
3. بیانیه های سازما نها و موسسات
4. بیانیه های امضا شده گروهی
بیانیه های گروهی هنرمندان، خانواده ها و ...
5. اعلامیه های كیفرخواست  (دادخواست)
6. تهیه طومارهای امضاء شده گروهی و همگانی
7.  استفاده از شعارها، كاریكاتورها و نمادها
یك یا حسین تا میرحسین و ...
8. پرچم ها، پوسترها و ارتباطات بصری
تیراژ میلیونی از یك تصویر خاص موسوی در سراسر كشور
9. جزوه ها، رساله های چاپی و كتا بها
10. روزنامه ها و مجله ها
حمایت دهها روزنامه و مجله از میرحسین
11. نوارهای صوتی، رادیو و تلویزیون
12. دیوار نویسی، آسمان نویسی (با هواپیما)، زمین نویسی
دیوارنویسی سطح شهر با اسپری و با خطوط رپ
13. اعزام هیات های نمایندگی
14. اعطای جایزه های غیرواقعی و ظاهری
جایزه صلح نوبل به شیرین عبادی و جوایز سینمایی به سینمای مخالف نظام
15. انجام لابی های گروهی
اصلاح طلبان موجود در دستگاه حاكمیت
16. تشویق كارگران و كارمندان به اعتصاب و دست كشیدن از كار
موفق نشدند
17. انجام انتخابات غیر واقعی و ظاهری
18. استفاده از پرچمها و رنگهای نمادین
رنگ سبز با واژه موج سبز
19. پوشش های نمادین
لباس های سبز رنگ
20. اجرای نماز و دعا
توسط هواداران موسوی در مقابل سازمان ملل
21
. حمل اشیاء نمادین
حمل علامت دست ویكتوری در تظاهرات 25 خرداد
22. درآوردن لباس و لخت شدن به نشانه اعتراض
در میدان هفت حوض مشاهده شده
23. تخریب اموال شخصی [ و نه عمومی ]
بالعكس انجام شده
24. استفاده از نورهای نمادین
روشن كردن چراغ ماشین ها
25. نمایش تصاویر افراد و شخصیتها
عكس خاتمی، مصدق و ...
26. استفاده از شكلكهای نقاشی شده [افراد و شخصیت ها] به نشانه اعتراض
كاریكاتور احمدی نژاد و شخصیت های سیاسی انقلابی به وفور تهیه و منتشر شد
كاریكاتور احمدی نژاد به صورت الاغ در روزنامه شرق در سال 1384
27. استفاده از علامت ها و نامهای جدید
موج سبز
28. ایجاد صداهای نمادین
بوق ممتد حامیان موسوی در شهر تهران
29. اعلام نیازها و درخواستهای عمومی نمادین
30. انجام ادا و اطوار گستاخانه (برای جلب توجه افراد)
گوناگون در 18 تیر و تظاهرات اخیر حامیان موسوی
31. بازخواست از شخصیت ها و ماموران
بازخواست از شورای نگهبان، وزارت كشور، رهبری و ... توسط موسوی و حامیانش
32. تمسخر و اهانت به شخصیتها
بی شمار به رییس جمهور با عبارت های كوتوله، رمال، كف بین و ...
33. ملاقات و مذاكره با مسوولان
دیدار موسوی با رهبری دو روز پس از انتخابات
34. تعقیب و مراقبت مسوولان
رصد رفتار و گفتار احمدی نژاد و دولت مردان برای مچ گیری
35. استفاده از میان پرده های طنز و تمسخر آمیز
صدها كلیپ هجو احمدی نژاد و شخصیت ها در اینترنت
36. اجرای تئاتر و موسیقی
37. آواز خوانی(سرود خوانی)
سرود یار دبستانی در تجمعات اصلاح طلبی
38. انجام تظاهرات همگانی
در چند مورد پس از انتخابات توسط حامیان موسوی
39. رژه های منظم مردمی
40. راهپیمایی و تظاهرات مذهبی
اعلام مراسم و دسته های عزاداری روز پنجشنبه پس از انتخابات
41. انجام سفرهای زیارتی
42. تظاهرات خودرویی
روزهای پس از انتخابات توسط حامیان موسوی
43. انجام مراسم سوگواری سیاسی
سوگواری برای شهدای خیالی راه آزادی! در پنجشنبه پس از انتخابات
44. تشییع جنازه های غیرواقعی و ظاهری
45. تشییع جنازه های همراه با تظاهرات
46. تجمع و تظاهرات در محل های خاكسپاری افراد و شخصیت ها
47. اجتماعات اعتراضی یا حمایتی
اجتماعات قبل از انتخابات در ورزشگاه ها
48. تظاهرات اعتراضی
اعتراض به نتایج انتخابات پس از انتخابات
49. استفاده از تظاهرات غیرمستقیم با استفاده از رنگ ها، نمادها و اشكال متنوع
مچ بند، سربند، نقاب سبز برای افراد و روبان سبز برای خودرو ها
50. آموزش های درون گروهی [به منظور افزایش آگاهی های سیاسی اجتماعی]
خانه های تیمی، گروههای اینترنتی و محیط های اجتماعی مجازی
51. دست كشیدن و خودداری از كار
52. سكوت
تجمع غیر قانونی حامیان موسوی در میدان فردوسی و امام خمینی پس از انتخابات
53. انكار و نفی شخصیت های شناخته شده
توهین به ائمه اطهار ع و حضرت امام و مراجع تقلید توسط آغاجری، نفی رهبری و خوراندن جام زهر توسط نمایندگان مجلس ششم، توهین به آیت الله مصباح یزدی در 12 سال گذشته و ...
54. كنار گذاشتن افراد و شخصیت ها]ی سیاسی اجتماعی]
تلاش برای به انزوا كشاندن آیت الله جنتی، قاضی مرتضوی، احمدی نژاد و ضرغامی رییس صدا و سیما
55. تحریم اجتماعی عمومی
56. تحریم اجتماعی گزینشی

58.  طرد و تكفیر شخصیت ها
آیت الله مصباح، آیت الله جنتی، دكتر احمدی نژاد
59. تحریم
تحریم مكرر انتخابات در دوره های گذشته
60. تعلیق فعالیت های اجتماعی و ورزشی
61. تحریم امور اجتماعی
62. اعتصاب های دانشجویی
بلوا و به تعطیلی كشاندن دانشگاه در ایام امتحانات
63. نافرمانی اجتماعی
64. كناره گیری از موسسات اجتماعی
65. در خانه ماندن
66. عدم همكاری شخصی بطور كلی
استعفای آقای كروبی در انتخابات ریاست جمهوری نهم از كلیه سمت ها و مسئولیت ها
استعفای آقای موسوی در انتخابات دهم ریاست جمهوری از كلیه سمت ها و مسئولیت ها
67. گریز از كار كارگران
68. تحصن
تحصن نمایندگان مجلس ششم
69. مخفی شدن دسته جعمی
70. مهاجرت اعتراضی (هجرت)
71. تحریم از سوی مصرف كنندگان
72. عدم مصرف كالاهای تحریم شده
73. سیاست ریاضت (اقتصادی)
74. خودداری از اجاره دادن (مكان ها، تجهیزات ، ابزارآلات، وسایل و ...)
75. خودداری از اجاره كردن (مكان ها، تجهیزات، ابزارآلات و وسایل دولتی)
76. تحریم ملی مصرف كنندگان (كالا، خدمت، ...)
77. تحریم بین المللی مصرف كنندگان
78. تحریم از سوی كارگران
79. تحریم از سوی تولید كنندگان
80. تحریم از سوی تدارك كنندگان كالاها و كارپردازان
81. تحریم از سوی تجار و بازرگانان
82. خودداری از تحویل یا فروش كالاها
83. تعطیل كارخانجات از سوی كارفرمایان
84. خودداری از كمك های صنعتی
85. از سوی تجار (اعتصاب سراسری)
تلاش ناموفق برای به تعطیلی كشاندن بازار تهران
86. بیرون كشیدن سپرده های بانكی
87. خودداری از پرداخت هزنیه ها، دستمزدها، بدهی ها و مالیات ها
88. امتناع از بازپرداخت وام یا بهره آن
89. قطع وامها و اعتبارات مالی
90. خودداری از خرج درآمدها
91. امتناع از دریافت پول ها و كمك های دولتی
92. تحریم داخلی
93. تهیه فهرست سیاه بازرگانان
توسط امریكا و سازمان های بین المللی علیه دولت جمهوری اسلامی در سالهای گذشته مخصوصاً دولت نهم
94. تحریم فروشندگان بین المللی
95. تحریم خریداران بین المللی
توسط امریكا و سازمان های بین المللی علیه دولت جمهوری اسلامی در سالهای گذشته مخصوصاً دولت نهم
96. تحریم تجارت بین المللی
توسط امریكا و سازمان های بین المللی علیه دولت جمهوری اسلامی در سالهای گذشته مخصوصاً دولت نهم
97. اعتصاب كوتاه مدت اعتراضی
98. اعتصاب یكباره  (برق آسا و بدون اطلاع قبلی)
99. اعتصاب كشاورزان
100. اعتصاب كارگران مزرعه
101. خودداری از انجام كارهای طاقت فرسا (تحت فشار)
102. اعتصاب زندانیان
103. اعتصاب پیشه وران
104. اعتصاب كارشناسان و متخصصین
105. اعتصاب تشكیلاتی (سازمان یافته)
106. اعتصاب صنعتی
107. اعتصاب برای ابراز همدردی با سایر گروه های اعتصاب كننده
108. اعتصاب همراه با اعلام هدف ها و خواسته های خاص
اعتصاب نمایندگان مجلس ششم برای برداشتن نظارت استصوابی و تعویق انتخابات مجلس
109. اعتصاب همه گیر و گسترده
110. اعتصاب كندكاری
111. اعتصاب خواهان اعمال قانون كار (كارگری یا كارمندی)
112. تظاهر به بیماری
113. اعتصاب همراه با طریق استعفا
اعتصاب، اعتصاب غذا، تحصن و استعفای دسته جمعی نمایندگان مجلس ششم
استعفای دكتر معین وزیر علوم وقت در زمان بحران در دانشگاه ها
تهدید به استعفای دسته جمعی وزرا و استانداران در زمان دولت آقای خاتمی
114. اعتصاب محدود  (در برابر اعتصاب نامحدود)
115. اعتصاب گزینشی
116. اعتصاب عمومی و سرتاسری سازمان یافته
117. اعتصاب كلی (غیرسازمانی یافته)
118. (اعتصاب عمومی سرتاسری) هارتال
119. تعطیل كردن موقت فعالیت های اقتصادی
120. خودداری یا بازپس گیری بیعت سیاسی (با رهبران سیاسی جامعه)
بیعت سیاسی مربوط به كشورهای اسلامی است.
121. خودداری از اعلام حمایت عمومی  (از دستورات و مشروعیت حكومت)
122. انتشار متون چاپی و انجام سخنرانی های مبتنی بر تشویق مقاومت  (مردم در برابر حكومت)
پیام های متوالی موسوی و دعوت از حامیان برای زنده نگه داشتن موج سبز تا ابطال انتخابات
123. تحریم عناصر و بدنه های قانونگذاری
124. تحریم انتخابات
تحریم انتخابات گذشته در موارد زیاد توسط احزاب و عناصر سیاسی
125. تحریم مسوولیت ها و مشاغل دولتی
126. تحریم اداره ها، موسسه ها و سایر عناصر دولتی
127. خروج از مدرسه های آموزشی دولتی
128. تحریم سازمان های تحت پوشش و حمایت دولت
129. خودداری از كمك به ماموران و كارگزاران اجرایی ]دولت]
130. جابجایی علائم و مكان نماهای شخصی
131. خودداری از قبول (و همكاری با) ماموران انتصابی ]دولت]
عدم همكاری آقای موسوی با شورای ویژه بازشماری آرا
132. خودداری از انحلال سازمان ها و موسسه های موجود
خودداری آقای موسوی و كروبی از انحلال شورای موسوم به صیانت از آرا
133. ابراز عدم تمایل  (بی میلی) و پذیرش كند  (با تاخیر)
134. نافرمانی در زمان نبود نظارت مستقیم
135. نافرمانی همگانی
136. نافرمانی پنهان (غیر آشكار)
137. خودداری از شركت در یك تجمع یا اجلاس به منظور انشقاق
خودداری از حضور موسوی و كروبی در جلسه شورای نگهبان
138. تحصن
تحصن نمایندگان مجلس ششم
139. عدم همكاری به هنگام خدمت اجباری  (تحت فشار) و تبعید
140. مخفی شدن، فرار كردن و استفاده از هویت های جعلی
141. نافرمانی مدنی در برابر قوانین «غیر مشروع»
عدم تمكین موسوی به قانون اخذ مجوز تظاهرات و تجمعات از وزارت كشور و قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات و نامشروع جلوه دادن آن
142. خودداری گزینشی در مورد كمك به تحقق هدفهای دولتی
خودداری موسوی از كمك به آرام كردن فضای ملتهب و خشونت بار جامعه
143. مسدود كردن خطوط فرما ندهی و انتقال اطلاعات
144. به تعویق انداختن و ایجاد مانع در كارها
145. عدم همكاری های اداری و اجرایی عمومی
146. عدم همكاری قضایی
عدم ارائه اسناد تخلف و تقلب ادعایی به شورای نگهبان
147. عدم كارایی آگاهانه و نیز عدم همكاری با عناصر و كارگزاران اجرایی
148. تمرد و شورش
149. طفره رفتن و تاخیرهای شبه قانونی
طفره رفتن از ارائه اسناد و موارد تقلب ادعایی به شورای نگهبان توسط موسوی
150. عدم همكاری با واحدهای متشكل دولتی
151. انجام تغییرات در كادر دیپلماتیك و سایر نمایندگی ها]ی سیاسی و اقتصادی]
152. تاخیر انداختن و لغو اقدامات و رخدادهای دیپلماتیك
153. خودداری از شناسایی دیپلماتیك [كشورها، نهادها و ...]
154. قطع روابط دیپلماتیك
155. لغو عضویت در سازمان های بین المللی
156. خودداری از عضویت در نهادهای بین المللی
157. اخراج [یك عضو] از سازمان های بین المللی
158. سخن گفتن و ابراز نظر شخصی و بی پرده و صریح در برابر دیگران
159. روزه گرفتن
الف) روزه فشار اخلاقی (روزه سیاسی)
روزه سیاسی نمایندگان مجلس ششم همراه با ساندویچ(!)
ب) اعتصاب غذا

اعتصاب غذای نمایندگان اكبر گنجی

اعتصاب غذای نمایندگان مجلس ششم

ج) روزه مقاومت منفی (ساتیاگراها)

 

160. محكمه نمایشی
161. تحمل مصیبت و آزاد غیرخشونت آمیز  (نظیر خود را به زنجیر كشیدن، چسب بر دهان زدن ، دوختن دهان و ..)
چسباندن دهان و بستن دست در تظاهرات حامیان موسوی
162. تحصن نشسته  (بست نشستن)
تحصن نمایندگان مجلس ششم
163. تحصن ایستاده
164. ابراز اعتراض سواره  (با استفاده از اتوموبیل، دوچرخه، اسب، ...)
165. هجوم آوردن به سوی افراد و شخصیت ها
166. خرد كردن اعصاب  (با رو شهای گوناگون)
با بوق های ممتد و الله اكبر شبانه
167. اجرای دعا و نیایش برای تحقق اهداف
الله اكبر شبانه
168. حملات غیر خشونت آمیز
169. پرتاب های غیر خشونت آمیز  (نظیر تخ ممرغ ، گوجه فرنگی، ...)
170. تهاجم و پیشروی فیزیكی غیر خشونت آمیز
171. تولید صداهای غیر خشونت آمیز  (همچون سوت، هو كردن و ...)
172. كارشكنی و اختلال غیر خشونت آمیز در روند جلسات گوناگون (سخنرانی ها، پارلمان ها، ...) و از رسمیت انداختن آ نها
هو كردن احمدی نژاد در دانشگاه امیركبیر و آتش زدن عكس او
173. اشغال غیر خشونت آمیز (مكان های عمومی و دولتی، وزار تخانه ها، سفار تخانه ها و ...)
174. ایجاد الگوهای جدید اجتماعی
175. ترتیب استفاده بیش از حد مجاز و ظرفیت از تجهیزات و امكانات موجود برای مختل كردن عملكرد آن ها
176. استفاده از روش سكوت و بی اعتنایی (نسبت به وقایع)
177. صحبت و اظهار نظر فعال در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی
فعال كردن صدها سایت و وبلاگ سیاسی خلق الساعه
178. نمایش های چریكی
179. ایجاد نهادهای اجتماعی جایگزین
180. ایجاد سیستم های ارتباطی جایگزین
اینترنت، پیامك، ایمیل و ...
181. اعتصاب تمدیدی (از نظر مدت)
182. اعتصاب نشسته (در محل كار)
183. تصرف غیر خشونت آمیز یك زمین
184. ایجاد را هبندان در خیابان و جاده ها
به وفور توسط حامیان موسوی
185. جعل و تقلب با انگیزه های سیاسی
جعل خبر "به خاك و خون كشیده شدن دانشگاه تهران" در 18 تیر و جعل خبر دستگیری، بركناری، استعفا و تنبیه سردار علی فضلی توسط حامیان موسوی
جعل خبر "تقلب گسترده" توسط موسوی برای بی اعتبار كردن وزارت كشور و شورای نگهبان
186. جلوگیری و محدود كردن معاملات اقتصادی
187. تصرف دارایی ها
188. دامپینگ (خرید یك كالا به منظور نایاب شدن نمایشی آن)
تبدیل قیمت روزنامه اعتماد ملی از 50 تومان به 500 تومان و كاهش تیراژ به منظور نایاب شدن و متهم كردن دولت به قطع یارانه كاغذ
189. حمایت گزینشی  (از یك كالا یا خدمت)
190. انتخاب بازارهای جایگزین
191. انتخاب وسایل نقلیه جایگزین [برای وسایل نقلیه عمومی و دولتی]
192. انتخاب نهادهای اقتصادی جایگزین
193. ترتیب استفاده بیش از توان و ظرفیت سازمان های اداری موجود
194. افشار هویت ماموران و سازمان های مخفی (اطلاعاتی)
راه اندازی سایت های مختلف برای معرفی نیروهای امنیتی
195. تلاش برای زندانی شدن (به وسیله دولت)
196. نافرمانی مدنی در برابر قوانین «خنثی»
197. انجام یك اقدام بدون همكار و همدست
198. ایجاد حاكمیت دوگانه و دولت موازی
راه اندازی كمیته صیانت آرا موازی با شورای نگهبان
 

ناگفته نماند همان طور كه مشخص است تعالیم 198 گانه آقای جین شارپ پس از گذشت 16 سال قدیمی به نظر می رسد و اكنون با گسترش فناوری های نوین بالاخص فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال، تحولی شگرف در شیوه ها پدید آمده كه می توان خطوط كلی این كودتاها را نیز با تحقیقی اندك شناسایی و معرفی كرد.

آن چه واضح است، با دقت در تعالیم 198 گانه و مقایسه آن با جمهوری اسلامی و دقت در تقلیدهای مضحك داخلی آن، عدم كارآیی این تعالیم برای سرنگون كردن جمهوری اسلامی است. اساساً تصور كارآیی این شیوه ها در جمهوری اسلامی فقط مخصوص عده محدودی می تواند باشد كه در توهم بوده و یا در دنیای مجازی ذهنی خود زندگی می كنند. بحمدالله جمهوری اسلامی علیرغم همه ضعف هایی كه برای یك كشور تازه استقلال یافته طبیعی به نظر می رسد، هم از نظر فرهنگ اجتماعی و عمومی و هم از نظر ساختار سیاسی و تشكیلاتی كاملاً مستحكم و آسیب ناپذیر است. البته ناگفته نماند این موارد قطعاً در برابر یك حكومت دیكتاتور كارآیی خواهد داشت و كشورهایی نظیر كشورهای عربی و آسیای میانه و جنوب شرق آسیا كه به طور سنتی به طور دیكتاتوری اداره می شوند، به شدت در برابر چنین آموزه هایی آسیب پذیرند.
یادم نمی رود كه روزه سیاسی نمایندگان مجلس ششم و تحصن و استعفای مضحكشان چطور توسط مهران مدیری در برره به سخره گرفته شد و همه زحمات چندماهه شان فنا شد.


:: موضوعات مرتبط: انقلاب نرم یا مخملی در ایران توهم یا واقعیت؟ , ,
:: بازدید از این مطلب : 255
|
امتیاز مطلب : 34
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
تاریخ انتشار : سه شنبه 26 بهمن 1389 | نظرات ()

صفحه قبل 1 صفحه بعد